دسته بندی حقیقت در سیاست ایالتی

سناتور روبیو با ادعای عدم مصاحبه کمیته با اعضای سیا وجهه خود را از دست داد
 
سناتور مارکو روبیو(Sen. Marco Rubio) انتشار عمومی گزارش مجلس سنا در مورد جزییات نمونه‏هایی از شکنجه‏های نسبت داده شده به سیا در گذشته را بی‏ملاحظه و بی‏مسئولیت خواند. روبیو ادعا کرد که این مسئله می‏‏تواند زندگی آمریکاییان خارج از کشور را به خطر بیاندازد، موجب خشم عمومی شود و مشکلاتی را برای هم پیمانان ما ایجاد کند.
روبیو در 8 دسامبر، روز قبل از انتشار گزارش، طی بیانیه‏ای نوشت: «گزارش یک طرفه‏ای که از سوی دمکرات‏ها در کمیته منتخب سنا درباره موارد اطلاعاتی منتشر خواهد شد، 40 میلیون دلار برای مالیات دهندگان آمریکایی هزینه در بر خواهد داشت و این  در حالی است که نویسندگان آن هیچ گاه با هیچ یک از مقامات سیا گفتگو نکرده‏اند.»
آیا واقعا مؤلفان این گزارش با هیچ یک از مقامات سیا گفتگو نکرده‏اند؟ روبیو به این نکته اشاره می‏‏کند که این کمیته هیچ مصاحبه رودررویی با کارمندان و پیمانکاران سیا نداشته است. اما این همه ماجرا نیست.
سیا افراد را مجبور نمی‏‏کند که در برابر کمیته حاضر شوند چرا که کارمندان و پیمانکاران سیا به صورت بالقوه در معرض محکومیت حقوقی قرار دارند. بنابراین کمیته به دنبال راه‏های دیگری برای جمع‏آوری شواهد بود.
نخست، مدیر وقت سیا مایکل‏هایدن (Michael Hayden) که دوره تصدی او در سال 2006 آغاز شد، سال‏ها پس از بکارگیری روش‏های بازجویی در جلسه‏ای پشت درهای بسته در سال 2007 در این رابطه شهادت داد. گرچه این کمیته شهادت او را مفید ندانست. یک ضمیمه 38 صفحه‏ای با نام نمونه‏هایی از شهادت‏های نادرست سیا در کنار گزارش کمیته تهیه شد و شهادت‏های متناقض را در چندین مورد از جمله درباره تعداد بازداشت شدگان، اطلاعات به دست آمده از آنان و فنون بازپرسی مورد استفاده، برملا ساخت.
دوم، کمیته به مصاحبه‏های انجام شده توسط بازرس کل سیا دسترسی داشته است. اسناد جنبی ارائه شده توسط سناتور کالیفرنیا و رئیس کمیته، دیان فینشتاین(Dianne Feinstein)، از یکصد مورد مصاحبه و نیز تلگرام، ایمیل، نامه، یاداشت‏های کوتاه، محصولات اطلاعاتی، شهادت نامه‏های طبقه بندی شده و دیگر گزارش‏ها نام می‏‏برد.
خلاصه مصاحبه‏ها و مطالب پیاده سازی شده شامل صحبت‏های مدیر سابق سیا جورج تنت (George Tenet) و نیز بازپرسان، وکلا، کادر پزشکی، تحلیل گران ارشد ضد تروریسم و مدیران برنامه‏های بازداشت و بازجویی می‏‏شود.
سخنگوی روبیو، بروک سامون(Brooke Sammon) اهمیت چندانی برای مصاحبه‏هایدن قایل نیست چراکه تاریخ آن به قبل از آغاز کار کمیته باز می‏‏گردد. او به نشریه پولیتی فکت (PolitiFact) فلوریدا گفت: «هر مصاحبه‏ای پیش از آغاز به کار این کمیته، حضور معمولی یک مدیر سیا در برابر کمیته ناظر تلقی می‏‏شود. سامون در مورد متن مصاحبه‏های قبلی گفت اهمیت مطالب ارائه شده به‏اندازه مصاحبه‏های دست اولی که کمیته خود انجام می‏‏دهد، نیست.»
وقتی دادستان کل اریک هولدر(Eric Holder) در سال 2009 تصمیم گرفت بازپرسی جنایی را از سر بگیرد، جمهوریخواهان از مشارکت در این بررسی‏ها خودداری کردند. گزارش اقلیت جمهوریخواهان حاکی از آن است که کمیته نمی‏‏توانسته پس از خاتمه بررسی‏ها از سوی وزارت دادگستری در آگوست سال 2013 با شهود مصاحبه کرده باشد.
به هر حال شواهد بسیاری وجود دارد که مصاحبه‏های مقامات سیا جزییات فراوانی را در اختیار مولفان گزارش قرار داده است. این گزارش به طور مثال شامل اظهارات متعددی در مورد کوبالت(Cobalt)، یکی از وسایل مورد استفاده در زمان بازداشت بود. رئیس بازپرسی سیا در مورد این روش به بازرس کل گفت کوبالت برای برای بازپرسی  بسیارخوبست چراکه بیش از هرچیز حالت سیاه چال را بازسازی و امکان جابجایی ذهنیت فرد بازداشت شده را فراهم می‏‏کند. یک بازرس ارشد به بازپرس کل گفت که گروه او فرد بازداشتی را یافتند که تا جایی که می‏‏توانستیم تشخیص دهیم 17 روز به صورت ایستاده به دیوار زنجیر شده بود.
این گزارش همچنین شامل اطلاعاتی در مورد شبیه‏سازی حالت غرق شدن برای خالد شیخ محمد، مغز متفکر حادثه یازده سپتامبر است. جیمز پاویت(James Pavitt) معاون مدیر سابق عملیات سیا به بازرس کل گفت که شخصاً به خاطر ندارد که دستور داده باشد شبیه سازی حالت غرق شدگی را برای بازداشت شده‏ای اجرا کنند اما احتمال بکارگیری آن را بعید نمی‏‏داند.
متخصصین اطلاعاتی خارج از دولت معتقدند که این کمیته شهادت نامه‏های فراوانی در اختیار دارد. ماری الن اوکانل(Mary Ellen O'Connell) استاد حقوق دانشگاه نوتردام(University of Notre Dame) و متخصص حقوق بین الملل در این رابطه گفت: «با توجه به اینکه چنین کمیته‏ای و کارکنان آن را می‏‏توان مغرض تصور کرد، این شهادت نامه‏ها موثق تر از هر چیزی هستند که مقامات مستقیماً به کمیته تحقیق ارایه داده‏اند.»
 اظهارات روبیو این برداشت را ایجاد می‏‏کند که نظرات کارکنان سیا در گزارش نیامده است اما مسئله مهم این نیست. این ادعا تا حدودی درست است ولی جزییات مهمی را نادیده می‏‏گیرد، بنابراین ما آن را نیمه واقعی می‏‏دانیم.