نویسنده با بسیاری از این منابع بیش از 4 یا 5 بار مصاحبه نموده و بسیاری از آنها به نویسنده اجازه داده‌اند مصاحبه‌هایشان را ضبط و سپس از متن آن استفاده کند. حجم متن پیاده شده مصاحبه با بعضی از این منابع خبری، تا بیش از 300 صفحه رسیده است. نویسنده همچنین تلاش کرده است کلام شخصیت‌ها و منابع اصلی را تا آنجا که ممکن است حفظ کند و از کلمات خود آنها (حتی در صورت مستقیم نبودن نقل قول) استفاده کند. نویسنده با بسیاری از دستیاران اصلی کاخ سفید در این ارتباط مصاحبه کرده و آنها یادداشت‌های مربوط به جلسات و اسناد مهم را در اختیار نویسنده قرار داده‌اند. مقامات ارشد نظامی، اطلاعاتی و دیپلماتیک نیز اطلاعات مهمی در اختیار وی قرار داده‌اند. از آنجا که مطالب این کتاب به گزارش‌های 18 ماه نخست دولت اوباما مربوط می‌شود، بسیاری از مصاحبه‌ها در جریان بحث‌های حساس یا چند روز و چند ساعت بعد از این بحث‌ها صورت می‌گرفت و به این ترتیب برداشتی دقیق و غیرمصنوعی از اوضاع بدست می‌آمد. هر نقل قول و یا اظهار نظری در باره افکار کسی در این کتاب، یا نقل مستقیم از خود اوست یا از نزدیک‌ترین افراد به وی نقل شده است.

نویسنده در میانه بحث درباره موضوع خاصی یا یکی از منابع، او می‌گفت که این موضوع، محرمانه و غیرقابل ضبط است، به سراغ منابع دیگر رفته تا این مطلب را از جای دیگری بدست آورد و در این کتاب نقل کند. بعضی از افراد فکر می‌کردند یا محرمانه خواندن یک موضوع، از انتشار و نقل آن در این کتاب جلوگیری می‌کنند اما درون کاخ سفید، چیزی و نقل آن در این کتاب جلوگیری می‌کنند اما درون کاخ سفید، چیزی از کسی پنهان نمی‌ماند. وقتی با افراد مصاحبه داشته است و این مصاحبه مدتی طول می‌کشید، معلوم می‌شد که چه کسی درباره چه موضوع چه فکر می‌کند.

 آنچه در این کتاب آمده است از آن جهت جذابیت دارد که چالش‌های دو سال نخست ریاست‌ جمهوری یکی از متفاوت‌ترین سیاستمداران آمریکایی را مقابل دید خواننده می‌گذارد. مکالمات چالشی میان اوباما و مشاوران و معاونانش در جلساتی که کمتر در رسانه‌ها منعکس می‌شود، رقابت‌های شخصی میان معاونان و مشاوران و مصاحبه‌ای طولانی با اوباما که در انتهای کتاب آمده ‌است، بر جذابیت‌های این کتاب 448 صفحه‌ای می‌افزاید.

این کتاب در سپتامبر 2010 منتشر شده، وقتی هنوز رقابت‌های انتخابات ریاست‌ جمهوری آغاز نشده‌ بود. اکنون اوباما با پیروزی در انتخابات سال 2012 یک دوره 4 ساله دیگر را در کاخ سفید آغاز کرده ‌است. وودوارد روزنامه‌نگار آمریکایی را در آمریکا و در جهان به خاطر افشای رسوایی واترگیت می‌شناسند.(2) او یکی از اولین افشاکنندگان ماجرای شنود کنگره ملی حزب دمکرات توسط جمهوریخواهان با اطلاع نیکسون رئیس جمهور وقت بود. نبردهای اوباما مجموعه‌ای از مصاحبه‌های وودوارد با باراک اوباما و مقامات ارشد امنیتی نظامی دولت او در یک سال و نیم اول دوره نخست ریاست جمهوری وی است. همچنین مشاهدات وودوارد از جلسات علنی و غیرعلنی امنیتی نظامی دولت اوباما درباره جنگ‌های عراق و افغانستان طی این مدت، در این کتاب آمده است.

در گزارش بعضی جلسات، ریز مکالمات شرکت ‌کنندگان و برخی مشاجره‌ها میان اوباما با مقامات دولت و معاونانش آمده ‌است که هم خواندنی است و هم نمایی از آنچه درون دولت در آمریکا می‌گذرد، به دست می‌دهد. از لابه‌لای این مذاکرات و جلسات است که در می‌یابیم چه رقابت شدید و ضدیت قابل توجهی میان دستگاه های نظامی امنیتی آمریکا وجود دارد. بعضی از نقل‌‌قول‌هایی که در این کتاب از مقامات ارشد آمریکایی شده کم‌سابقه و تکان‌دهنده است. از جمله این نقل‌قول‌ها جمله‌ای است از دیوید پترائوس فرمانده وقت نیروهای ناتو و آمریکا در افغانستان است که گفته ‌است: «این جنگ (جنگ افغانستان) تا نسل‌ها ادامه می‌یابد».(3)

باب وودوارد روزنامه نگار 69 ساله آمریکایی بعد از سابقه کار 40 ساله در روزنامه واشنگتن پست، اکنون یکی از سردبیران این روزنامه است. او از آن دست روزنامه‌نگارانی است که در غرب به روزنامه‌نگاران جستجوگر یا افشاگر معروف هستند که کار این گروه  فقط مخابره یا تحلیل اخبار نیست، آنها با سرک کشیدن در قدرت و حکومت، پرونده‌هایی را رمز گشایی می‌کنند که اهمیت سیاسی، اقتصادی یا اجتماعی دارند.

گاه این روزنامه‌نگاران جان خود را در این راه از دست می‌دهند و گاه مانند وودوارد به شهرتی جهانی می‌رسند او تاریخ و ادبیات انگلیسی خوانده و پیش از وارد شدن به کار روزنامه‌نگاری در سن 27 سالگی، مدتی در نیروی دریایی آمریکا خدمت کرده است. وی در 35 سال گذشته 15 کتاب نوشته است که همگی از پرفروش ترین‌ها بوده است. سابقه افشاگری‌های وودوارد به ماجرای واترگیت بر می‌گردد. او به همراه «کارل برن‌اشتین»، همکارش در روزنامه واشنگتن پست کتابی  با نام «همه مردان رئیس جمهور» در باره رسوایی سرقت اطلاعات از ساختمان واترگیت، مقر کمیته ملی دمکرات ها، در سال 1972 نوشت که به پرفروش‌ترین کتاب آن سال تبدیل شد.

او تا 30 سال هویت منابع خبری خود را در آن افشاگری، فاش نکرد. بعدها معلوم شد که منبع خبری او یکی از ماموران تحقیق «اف ‌بی ‌آی» بوده است. نویسنده کتاب در دوران ریاست جمهوری جرج بوش بارها  با او مصاحبه‌های مفصلی انجام داد که به انتشار چهار کتاب در آن سال ها منجر شد. این کتاب نقل قول‌هایی از افراد درون دولت یا نزدیک به دولت بوش و اشاراتی به اسناد محرمانه و مکالمات جلسات دارد و چگونگی تصمیم‌گیری‌ها در آن دولت را نشان می‌دهد.

وودوارد در کتاب‌هایش معمولاً از منابع بدون نام استفاده می‌کند و متن کتاب هایش بیشتر شامل مصاحبه‌هایی با شاهدان، اشاره‌هایی به اسناد، یادداشت‌های جلسات و این قبیل منابع است. این سبک روایی و اشاره به نقل قول‌ها، منتقدانی جدی دارد که وودوارد را گاه مورد نقد بی‌رحمانه قرار داده‌اند. اما ویژگی نوشته‌های این روزنامه‌نگار آمریکایی این است که با خواندن کتاب‌هایش می‌توان به شناختی نسبی از  از بازیگران قدرت در واشنگتن رسید. این ویژگی بیش از هر کتاب دیگری در کتاب نبردهای اوباما که در سپتامبر سال 2010 منتشر شد، به صورتی برجسته به چشم می‌خورد.

وودوارد در سال‌های اخیر بارها تاکید کرده است «کاهش نقش آمریکا در جهان یک واقعیت پیش روی است. باید با شکی عمیق به ارتش آمریکا نگریست، زیرا قسمت عمده¬ای از ساختار نظامی و سیاست خارجی آمریکا قدیمی شده است و آمریکا باید از باتلاق¬های مانند افغانستان اجتناب کند. آمریکا باید خود را از این جنگ¬های زمینی گسترده (عراق و افغانستان) بیرون بکشد، و در صورت امکان از جنگ¬های بزرگ آینده نیز اجتناب کند».(4)

این کتاب به مشروح جلسات شورای امنیت ملی آمریکا در باره دو جنگ عراق و افغانستان از آغاز ریاست جمهوری باراک اوباما، در کنار چگونگی انتخاب وزرا و مقامات امنیتی و نظامی این دولت می‌پردازد. با خواندن این کتاب با نگرش و موضع نزدیکان اوباما در قبال این دو جنگ و چگونگی تصمیم‌گیری دوباره استراتژی واشنگتن آشنا می‌شویم. نکته مهم دیگر این کتاب آن است که خواننده را در جریان رقابت‌های شخصی و جنگ قدرت در کاخ سفید و در محافل قدرت واشنگتن قرار می‌دهد. این اختلاف به ویژه میان کاخ سفید و نظامیان به صورت قابل توجهی به چشم می‌خورد. نویسنده در این کتاب نگاهی تحسین‌آمیز نسبت به اوباما دارد اگر چه گاهی ناخواسته نشان می‌دهد که اوباما دچار ضعف  تصمیم‌گیری است و از کنترل و نفوذ عده‌ای از نزدیکانش تاثیر می‌پذیرد.

بعضی نقل قول‌هایی که از مقامات نظامی و غیرنظامی آمریکا می‌شود، تکان دهنده است و نگاه آنها را به تحولات داخل و خارج از آمریکا نشان می‌دهد. در این کتاب از شخصیت‌های مختلف کاخ سفید، شورای امنیت ملی، وزارت امور خارجه، وزارت دفاع، دستگاه اطلاعاتی، ارتش و نام افرادی از کشورهای افغانستان و پاکستان نام برده می‌شود.

پانوشت‌:
1- شورای امنیت ملی آمریکا (United States National Security Council) بر اساس طرح امنیت ملی به منظور ایجاد هماهنگی بیشتر در موضوعات امنیت ملی میان رئیس جمهور و اعضای کابینه توسط ریچارد نیکسون در سال 1974 ارائه شده این شورا به هماهنگی بیشتر در سیاست‌های داخلی، خارجی و نظامی در حوزه امنیت ملی آمریکا می‌پردازد.
2- واترگيت در طى مبارزات انتخاباتى دو حزب جمهوریخواه و دموكرات آمریکا در سال 1972 گرداننده حزب جمهورى‏خواه (كه نيكسون رئيس جمهورى وقت آمريكا هم از آن حزب بود) شب به ستاد انتخاباتى حزب دموكرات در «واترگيت» واشنگتن وارد شده و با سرقت مدارك و پرونده‏ها و نصب ميكروفون‏هاى مخفى به عمل استراق سمع و نوعى جاسوسى عليه آن حزب پرداخته بودند. اين رسوایی منجر به توقيف و دستگيرى گروهى منتهى گشت كه بيشتر آنها از مأموران كاخ رياست جمهورى بودند. ابتدا تصور مى‏رفت كه يك سرقت عادى صورت گرفته است ولى دو خبرنگار از روزنامه «واشنگتن پست» مدارك و اسناد ناپيدا را به دست آورده و معلوم شد فسادى بزرگ و شرم آور بوده است. به تدريج پاى مقامات كاخ سفيد و مشخصا نيكسون در ميان آمد و بسيارى از ناظران سياسى تقاضاى «استيضاح» او را كردند. بدين ترتيب روز 8 اوت 1974 نيكسون اولين رئيس جمهورى تاريخ آمريكا بود كه مجبور به استعفا از مقام خود شد. (منبع: فرهنگ علوم سياسى، غلامرضا على بابايى، نشر آشیان،1391، ص 673-674)
3- دیوید هاول پترائوس (David Howell Petraeus) ژنرال ارتش آمریکا متولد 7 نوامبر 1952 در نیویورک است. او ژنرال چهار ستاره ارتش آمریکا است و درجه‌اش بالاترین درجه نظامی در ارتش محسوب می‌شود. ژنرال پترائوس دهمین فرمانده در نظام فرماندهی مرکزی آمریکاست و فرماندهی کل نیروهای آمریکا در خاورمیانه، شرق آفریقا و آسیای میانه را بر عهده داشته است. وی در 23 ژوئن 2010 پس از برکناری ژنرال استنلی مک کریستال ژنرال چهار ستاره دیگر آمریکا و  فرمانده نظامیان ناتو در افغانستان فرمانده 150 هزار نیرو از 40 کشور جهان در افغانستان جای او را گرفت. او در آخرین روز ژوئن 2011 به ریاست سازمان سیای آمریکا منصوب شد. ۹ نوامبر سال ۲۰۱۲ ، دیوید پترائوس با انتشار بیانیه‌ای از مقام خود به عنوان رئیس سازمان سیا استعفا داد.
4- روایت باب وودوارد از سیاست امنیتی- خارجه آینده آمریکا، مقاله وودوارد در روزنامه واشنگتن پست، خبرگزاری مهر، 12/11/1392.

مطلب مرتبط

محمود فاضلی



نام پست الكترونيك نظر شما کد امنیتی   24 خرداد 1392 علی امیدی معرفی این کتاب حدید در سایت موجب تشکر است.